Aydinligin Karanlikta Hissettigi Gercekler

Ne karanliktan bu kadar korkmali insan, ne de
kendini aydinligin isigina bu kadar kaptirmali
Gördügümüz her seyi gercek saniriz bu hayatta. Inandiklarimizla, kendi gercekliklerimizi olustururuz. Bir kitap düsünün aklinizdakileri okuyabilen. Yasadiklarinizi teraziden gecirip, gözlemlemenize yardimci olan. Öyle satirlarla karsilasacaksiniz ki kendinizdeki eksik parcalarin nedenlerini sorgulayabildiginiz. Bir isik misali aklinizi aydinlatan satirlarda kendinizden, hissettiklerinizden bir parca bulabildiginiz. Okudugunuz her bölümde o eksik düsündügünüz yanlarinizin aslinda sizleri tamamlayan süreclerden oldugunu kesfettiginiz. Cevrenizde olup bitenlerin sizleri ne denli etkilediklerini. Ufacik gibi gözüken anlarin. Hayatinizda hic önemli olmayacak insanlarin. O anda. O kisacik anda sizleri nasil etkilediklerine tanik olacaksiniz. Okudugunuz her satirda aydinlanacak. Her satirdaki derinlerde saklanan o karanliga sahit olacaksiniz. Kendinize dürüst olmanin her seyden önce gelmesi gerektigini. Yalniz kalmanin sizi kendinizi kendinize bulmaniza yardimci olacagini. Duygularinizin sizleri kukla misali oradan oraya oynatabilecegini. Gercek sandiklarinizin asil amaclari ile karsilasacak. Yakin sandiklarinizin hic tahmin edemeyeceginiz yüzleriyle karsi karsiya kalacaksiniz. Yüzlesmeye calistigin her yük ne kadar kacmak istesen de burnunun dibinde bitecek. Korktugun her an sana kendini her saniyende hissettirecektir.