Yitik Paradigma Insan Dogasi

Bugün ölmekte olan insan kavrami degil, tabiattan ve kendi dogasindan kopartilmis, yalitilmis bir insan kavramidir; son bulmasi gereken sey, kendi akilciliginin satafatli imgesine hayran kalan insanin kendini putlastirmasidir. Farkli akademik disiplinlerin kesisme alanlarinda calisan, hatta aradaki sinirlari reddeden disiplinlerarasi tavriyla cigir acmis düsünür Edgar Morinin 1921 ilk baskisi 1973 yilinda yayimlanan bu calismasi, antropoloji, biyoloji, sosyoloji, kültür tarihi gibi cok farkli disiplinler arasinda dolasarak insan-hayvan ve doga-kültür zitligi paradigmalarini altüst etmis bir kült kitap olma özelligini hala koruyor. Doga ile kültürü birbirinden ayirmaktan artik vazgecmek gerektigini, kültürün anahtarinin bizim dogamizda, dogamizin anahtarinin da kültürde bulundugunu söyleyen Morine göre, biyolojik evrim ve kültürel evrim, bütünsel insanlasma olgusunun karsilikli iliski icinde olan ve birbiri icinden gecen iki boyutudur. Insanlasma, sadece biyolojik ya da tinsel bir evrim degil, genetik, ekolojik, beyinsel, toplumsal ve kültürel eklemlenmelerin sonucu karmasik ve cokboyutlu bir bünye olusumu, bir morfogenezdir. Yitik Paradigma Insan Dogasi, terimin en genis anlamiyla insan, toplum ve doga üzerine düsünmek isteyenler icin cok önemli bir basvuru ve esin kaynagi olmaya devam ediyor.