Gazetecilikte 3 Patron 50 Yil

Tam yarim yüzyil. Gazetecilik.
Sekiz yayin yönetmeni üc patron gelip gecmis ama o gazete yayimciliginin demirbasi olarak kalmis. 50 yil boyunca okurla bulusan gazetelerde; mansetinden, sayfa düzenine hatta logosuna varincaya dek onun imzasi var. O gazete mutfaginin emanet edildigi bir sef.
Sadece amiral gemisinin degil Yeni Gazete ve Tan deneyimlerinin; ögrencisi ve yardimcisi oldugu Nezih Demirkent, Cetin Emec, Ilhan Turali gibi ustalarin harinda pismis bir gazeteci o; calistigi gazetelerin dönüsümünde önemli roller üstlenen bir gazeteci.
Söz konusu 50 yil olunca bu, gazetecilik ve yayimcilik teknolojisi tarihi de oluyor. O bu tarihin icinde; gazete basiminin tipodan offsete, dizgisinin daktilodan bilgisayara gecisinin öncülerinden.
Idamla yargilanir, infaz memurlari kapisina dayanir; o gazetecidir. Gazete calisanlarinin sendikaci yoldasidir, besleme basin mansetlerinde patronun karakutusudur; o yine gazetecidir.
50 yil, ayni zamanda bir siyasi tarihe denk düsüyor. Demirel, Ecevit, Özal, Ciller, Erdogan hükümetleriyle, 12 Eylül darbesinin siyasal ortami ve gazetecilige yönelik degisen siyasi tavirlarin tanikligidir o gazetecinin yasami.
Magazin gazeteciliginde degisim ve dönüsümleri yasayan ve yasatan gazetecidir o Ajda Pekkan, Tarik Akan, Baris Manco, Hümeyra ve daha nice sanatcimizin ün kazanmadan önceki tanikligi, sonrasinda dostlugudur bu yillar.
O gazeteci simdi bu yasami, bu 50 yili, gazeteciligi anlatiyor.
Ama bu yillar ayni zamanda bir gazetecinin özel yasamidir. Meslegini icra ederken özel yasamin korunmasina duyarli ve özenli olan gazeteci, burada sevincleri, hüzünleri ve acilariyla kendi özel hayatini ictenlikle paylasiyor, kah Aydin Cubukcu ve Deniz Gezmis ile okul arkadasliginin dostluga dönüsümünü kah kizinin güzel ölümünü.
O gazeteci, Fikret Ercan