Dagboek van Keizerin Alexandra

De dagboeken van tsarina Alexandra Fjodorovna zijn niet van het soort dat de lezer een beeld van de tijd of schrijver geeft door de beschreven dagelijks beslommeringen. De tsarina heeft vele bladzijden volgeschreven met korte spreuken, liedteksten, gedichten en korte beschouwingen die ze tegenkwam in het werk van J.R. Miller, Thomas.a Kempis, La Rochefoucauld, Wordsworth, Longfellow en anderen. Woorden als plicht, ootmoed, volharding, zelfverloochening, nederigheid en toewijding zijn hier sleutelbegrippen. Op papier zijn het woorden, maar het waren richtingwijzers in het leven van een vrouw die een eenzame positie bekleedde aan het Russische hof. Als dochter van de Duitse groothertog Lodewijk IV en de Engelse prinses Alice was Alix, de Duitse naam van Alexandra Fjodorovna, daar een buitenstaander en niet geliefd. Alexandra trad toe tot de Russisch-orthodoxe kerk om te kunnen trouwen met haar grote liefde, tsaar Nicolaas II. Ondanks het gemis van haar geboortestreek Hessen-Darmstadt was zij gelukkig en wijdde zich vol overgave aan haar gezin. Met de gekozen fragment gunt ze ons een blik in haar ziel en openbaart de bron waaruit zij kracht putte. Haar bekering tot het Russisch-orthodoxe geloof blijkt geen uiterlijke vertoning te zijn om het huwelijk te kunnen sluiten dat ze wilde: haar dagboeken getuigen van een diep doorleefd geloof. De drie verschillende delen, Het huwelijk- en gezinsleven (1899-1904), Wijze woorden (1908-1913) en De Tuin van het hart (1917) bieden veel wijsheid en houden de tijdgeest van 2014 een spiegel voor. Vertaald door Ineke Zijlstra.

Keizerin Alexandra Fjodorovna Romanova, geboren als Alix van Hessen-Darmstadt, was de laatste Tsarina van Rusland. Ze werd geboren op 6 juni 1872 in Darmstadt, Duitsland, als dochter van Groothertog Lodewijk IV van Hessen-Darmstadt en Prinses Alice, de tweede dochter van Koningin Victoria van het Verenigd Koninkrijk.In 1894 trouwde Alexandra met Nicolaas II, de laatste tsaar van Rusland, en werd ze bekend als Keizerin Alexandra Fjodorovna. Ze hadden vijf kinderen: vier dochters, Olga, Tatiana, Maria en Anastasia, en een zoon, Alexei, die leed aan hemofilie, een ziekte die een grote invloed had op het gezin en het lot van de Romanov-dynastie.Alexandra was een toegewijde vrouw en moeder, maar haar invloed op de Russische politiek en haar vertrouwen in de mystieke monnik Raspoetin leidden tot veel controverse en onrust. Ze werd vaak bekritiseerd voor haar Duitse afkomst, vooral tijdens de Eerste Wereldoorlog, en haar afstandelijke houding werd door het Russische volk als vreemd en onsympathiek beschouwd.Na de Russische Revolutie in 1917 werd de Romanov-familie onder huisarrest geplaatst door de bolsjewieken. In juli 1918 werden Alexandra, haar echtgenoot en hun vijf kinderen geëxecuteerd, een tragisch einde aan de Romanov-dynastie.Ondanks haar controversiële reputatie blijft Alexandra Fjodorovna een fascinerende figuur in de Russische geschiedenis, een vrouw die gevangen zat tussen haar plichten als keizerin en haar toewijding aan haar gezin.