Yolculugun Ötesinde

Bazen en cok da kendine iyi gelecek olana ön yargili yaklasmiyor mu insan Deniz de calistigi sirkette kariyerinin önünü acmak icin, mecbur kalmasa kocluk almayi asla düsünmeyecek bir beyaz yakali. Bir mecburiyet olarak basladigi kocluk yolculugundan degiserek, dönüserek ve hafifleyerek cikan Denizin hikayesini; yolculugunun onu büyüten, adimlarini saglamlastiran her asamasini keyifle takip edecek, Denizin kaybettigi renklerine kavusmasina ve bunun calistigi sirkete ve topluma kadar uzanan etkilerine sahit olacaksiniz. Koclugun, adina hayat dedigimiz, el yordamiyla, düse kalka yürüdügümüz yolun karanlik köselerini, bir fener gibi nasil aydinlattiginin hikayesi bu.
Deniz dalgali ve firtinali oldugunda ne icini ne de etrafini görebilirsiniz, keza görecekleriniz de ne kadar berrak olabilir ki
Iste Denizin hikayesine adim attigimda, her sey firtinada oldugu gibi görünüyordu ve aslinda kendi dünyama da adim attigimi bilmiyordum. Önce aynaya baktim. Gördügüm insanla olmak istedigim insan benziyor muydu Sonra tekrar Denizin yanina gittim. Her cümlede Deniz, ben oldu. Onunla birlikte yürüdüm, düstüm, agladim, güldüm
Sonra Oylum girdi ikimizin de hayatina. Denize kocluk yaparken aslinda bana da yapiyordu. Daha önce duydugum ancak hic tecrübe etmedigim kocluk sürecindeki etik durus, yönetim sekli ve detaylar beni derinden etkiledi. Bu bakis acisiyla adim adim kendime dönmek, daha önce yasamadigim bir tecrübe oldu. Kendi Renkli Degerler Cemberimi olusturdum, kendi En Slerimi, Yasam Cemberimi boyadim ben de tipki Deniz gibi Her sayfada kendimi aradim, kendimi daha iyi tanidim. Sira kokumu bulmaya geldiginde, daha cok döndüm kendime.
Konustum, dinledim, sustum
Ve sonunda firtina sakinlesmeye basladi. Her yer daha bir berrak, kokular daha bir canli oldu. Iste benim kokum Yasemin cicegiymis.
Siz de kokunuzu bulmaya hazir misiniz