Varligin Muhtelif Merhaleleri

Varligin Muhtelif Merhaleleri, René Guénonun 1920 ile 1925 seneleri arasinda kaleme aldigi, Hac Sembolizmi ve Vdantaya göre Insan ve Halleri üclemenin son kitabi olarak yayimlandi. Bu eseriyle Islam varlik felsefesinde yer bulan, Vahdetül-Vücd ve Meratibul-Vücd gibi doktrinlerin farkli geleneklerdeki karsiliklarina odaklanan Guénon, varligin ontolojik düzeylerini, daire olgusundan hareketle ele alip, zuhur, tecelli, varlik, yokluk ebediyet, tezahür ve özgürlük gibi temel kavramlari derinlestiriyor. Varligin Muhtelif Merhalelerinde, Mutlak ile digerleri arasindaki ayrimi büyük bir titizlikle yapan Guénon, insanin yer aldigi ferd merhaleyi, yine büyük bir titizlikle varlik merhaleleri icinde hak ettigi yere yerlestirmeye calisiyor. Insanin varolusunun diger varoluslar icinde üstün ya da ayricalikli bir yer tutmadigini ya da metafizik olarak diger varoluslardan imtiyazli bir aidiyete sahip olmadigini hatirlatmak gerekir. Zira insan hali tüm diger haller gibi bir tezahürdür ve sonsuz ötekilerin arasinda varligin silsile-i meratibi icinde, kendi dogasi tarafindan bahsedilen düzeyde, yani onu tanimlayan sinirli kosullarin nitelikleriyle belirlenir; ve bu düzey ona ne mutlak bir üstünlük, ne de mutlak bir asagilik bahseder. Biz, varolus icindeki insan hali üzerinde bu denli durup düsünüyorsak, kendimizi onun icinde buldugumuz icindir ve tam da bu yüzden bu hal bize hakim olur. Ancak bunun yalniz biz insanlar icin özel bir önemi vardir; dolayisiyla bu bakis acisindan kaynakli izafi ve ariz bir durum olup, kendi tezahür usulümüzün sahsiligine aittir.