Bu Can Kimin

Ölüm ile kalim arasindaki cizgiyi ifade eden ötanazi aslinda insanligin kadim problemlerinden biridir. M.Ö. 753 yilinda Roma sehrini tesis eden Romulus, sekli bozuk cocuklarin ölüme terk edilmesi icin komsulardan besinin görüsünün alinmasini yeterli buldugu, Eskimolarin yaslilarini buzullar üzerinde terk ettigi veya Japonlarin hastalarini ölümle bas basa biraktiklari bilinir. Bu primitif ötanazi örnekleri bir yana, terimsel anlamda ötanazinin dünyanin gündemine girmesi modern dönemde ölme hakkinin savunulmasi ve ötanaziyi yasal hale getirme girisimleriyledir. Modern dönemde sikca gündeme gelen ve gelecek olan ötanazi, doktor destekli intihar, tedavinin reddi gibi meseleleri konu edinen bu eser aslinda hayatin sonu ile ilgili kritik bazi sorulara cevap bulmaya calisir. Bu sorularin basinda insanin, hayatin, ölümün ve hastaligin anlaminin ne oldugu; ötanazinin kasten öldürme mi yoksa yardim elimi mi oldugu; tedaviyi reddetmenin mümkün olup olmadigi, bazi klinik parametreler bir araya geldiginde tedavinin esirgenip esirgenmeyecegi ve triyajin uygulanmasi gelmektedir. Bu eser, söz konusu bu sorularin yanitlarini ariyor, onlara Müslümanca bir bakisla bakiyor ve hepimizi derinden sorgulayacak bir noktaya cekiyor.