Bütün Siirleri

Sair, dikenli tacini incele ve icinde canli bir defne tacinin saklandigini göreceksin. Ilk sair, magaralardaki insanlar onun cilgin sözleriyle alay ettiginde cok aci cekmis olmali ki, arkadaslarinin duydugu sevinci ve tutkuyu anlasinlar diye yayini, oklarini, aslan derisini ve sahip oldugu her seyi seve seve verirdi. Sairler mutsuz varliklardir, cünkü ruhlari ne kadar yükselirse yükselsin, daima bir gözyasi zarfinin icinde kalirlar. Gökyüzü lambami yagla dolduruyor ve karanlikta yabanciya yol göstermesi icin onu pencerenin yanina koyuyorum. Sair, nereye giderse gitsin onu takip eden dilin babasi ve annesidir. Öldügünde, baska bir sair onu rahatlatmaya gelene kadar mezarinda secde halinde kalir, aglar ve kaybolur. Siir, ruhtaki bir sirdir. Kelimelerle nasil ortaya cikarilir Siir, mutlaklarin algisidir. Sadece somut seyleri algilayabilen birine bunu nasil aciklayabiliriz Siir simsektir; nazim ise kelimelerde düzendir. Bu nedenle insanlarin, uzayda cok uzakta bulunan yildirim yerine, ulasabilecekleri düzene tercih etmeleri garip degildir. Sairler iki türlüdür edinilmis bir kisilige sahip bir entelektüel ve insan egitimi baslamadan önce zaten ben olan ilham verici bir kisi. Ama siirde zeka ile ilham arasindaki fark, deriyi yirtan keskin tirnaklar ile bedenin yaralarini öpen ve iyilestiren ruhani dudaklar arasindaki fark gibidir. Bilgelik, zihinde sarki söyleyen siirdir. Ilham her zaman sarki söyler, ilham asla aciklamaz. Gercek sair, bir kez okundugunda size en güzel dizesinin henüz yazilmamis oldugu izlenimini veren bir siirin yazaridir. Sair yeryüzünde sanki ölü gibidir cünkü kalabaligin hicbir üyesi onun kutsal görevini yerine getirmesine, yani gercegi vaaz etmesine izin vermez. Insanligin öncüsü olan sairi öldüren, insanin cehaletidir.