ENERGIEZUINIGE TIJDSYNCHRONISATIE IN DRAADLOZE SENSORNETWERKEN

Tijdsynchronisatie is een van de essentiële handelingen binnen een sensorknooppunt om het proces van data-aggregatie met de hoogste nauwkeurigheid uit te voeren in het Wireless Sensor Network (WSN). Vanwege de beperkte rekencapaciteit, wanneer een sensorknooppunt progressief gegevens detecteert en doorstuurt, dan onttrekt het consequent zijn energie aan het netwerk. Deze progressieve energiedissipatie heeft ook invloed op de prestaties van de hardwareklok, afgezien van andere extrinsieke parameters (bv. externe schade, circuitproblemen, enz.). Om deze reden begint de hardwareklok onder de sensoren het tijdsverschil, dat technisch gezien wordt aangeduid als klokdrift en klokcompensatie, af te remmen. Vandaar dat de grootste uitdaging van elke tijdsynchronisatie-aanpak is om de synchronisatiefout tussen alle knooppunten tot een minimum te beperken. Na bestudering van de bestaande benaderingen is gebleken dat de bestaande tijdsynchronisatiebenaderingen rekening houden met statische netwerken, niet-overweging van beperkte middelen binnen de knooppunten, en een gebrek aan focus op energiemodellering. Meer incidenten van synchronisatiefouten zullen uiteindelijk de levensduur van het netwerk in WSN verminderen. Daarom introduceert de voorgestelde studie een rekenmodel van een nieuwe tijdsynchronisatie.

K. Nagararatna recibió mi licenciatura en electrónica e ingeniería de comunicaciones de Bellary, Universidad de Gulbarga, India, en 1995 y mi doctorado en electrónica de potencia de Poojya DoddappaCollege of Engineering Gulbarga, VTU , Belgavi. Mi doctorado en electrónica e ingeniería de comunicaciones de la Universidad Tecnológica de Visvesvaraya, Belgavi.