Lazarus

Canan, oldugu yerde dogruldu ve yüzümü ellerinin arasina aldi.
Sen kimsin diye sordu.
Gözlerimi Canandan kacirdim. Bir seyler gevelemeye calistim ama mantikli bir cümle kuramadim.
Elleriyle yüzümü tekrardan ona cevirdi ve gözlerinin icine bakmami sagladi. Daha dogrusu ben kim oldugunu biliyorum. Ögrenmek istedigim asil sey Sana ne oldu
Nefesim kesildi. Ne diyecegimi bilemedim. Ne desem zirvaliyormusum gibi gözükecekti. Bundan yalan söyleyerek bir cikis yolum olmadigina karar verdim.
Ben öldüm, diyebildim. Kelimeler agzimdan agir cakil taslari gibi dökülüyordu. Ben öldüm ve hayata geri döndürüldüm. Bana bir sans daha verildi.
Dervis Dertlioglunun, bagimlilik-ölüm-yasam arasinda gidip gelen, Müslüm Gürses ve David Bowie sarkilarinin
notalarinin birbirine karistigi hayat hikayesinde, her sey, cevap verilmesi gereken tek bir soruya baglanacak
Sevdiklerimiz icin her seyi yapmayacaksak yasamanin ne anlami var ki