Kerr

Bir yanda bombardimanlar, katliamlar, cinayetler, iskenceler, kayiplar, faili mechuller altinda inleyen, aci ceken bir ülke ve insanlar Öte yandaysa tüm bunlara tanik olan, olaylar hizlandikca, gelistikce derin uykulara dalan bir adam Sanildiginin aksine, mesele kolayca hepimiz sucluyuz demek degil, kaldi ki öyle de degil zaten; mesele önce nasil taniklik ettigimizi ve ardindan hangi bireysel siyasi, felsefi, iktisadi ve ahlaki saiklerle katile ortak oldugumuzu anlamaktir Zira tekerrür eden tarih degil, iste bubicimdur
Aziz Pavlusu duyabiliyor musun Yasa, kagida ya da bedene yazilandir, YasaYazi insani aklayamaz, diyor ey okur Mesihle birlikte carmiha gerildim. Artik ben yasamiyorum, Mesih bende yasiyor. Simdi bedende sürdürdügüm yasami, beni seven ve benim icin kendini feda eden Tanri Ogluna imanla sürdürüyorum. Tanrinin lütfunu gecersiz saymis degilim. Cünkü aklanma Yasa araciligiyla saglanabilseydi, o zaman Mesih bos yere ölmüs olurdu.
Kayip Sahislar Albümünün yazari Tayfun Pirselimoglu büyük bir alegori ve ironi ustasidir. Ilk ve son bölümleri Kayip Sahislar Albümünün ayni, ortasi farkli olan bu son romani Kerrse hüzünlü, dev bir alegori... Sunu rahatlikla söyleyebilirim, Türkiye gerceginin böylesine ustaca romanlastirildigi ve alegorilestirildigi pek az iyi roman vardir Türkcede. Iyi okumalar